میثم مطیعی با اشعار «صف اولی‌ها» به دنبال چه هدفی است؟
تاریخ انتشار: ۲۳ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۳۶۶۸۷
فارس پلاس؛ روایت روز - تاریخچه اشعار «صف اول» را باید از سال ۹۵ جست‌وجو کرد؛ زمانی که میثم مطیعی برای اولین بار از تریبون نماز عید فطر خطاب به مسئولین کشور گفت: «ای دوستان که در صف اول نشسته اید؛ مردم هنوز چشم به راه عدالت‌اند»
روند شعر «صف اول» در سال‌های بعد نیز ادامه یافت. مطیعی در نماز عید فطر سال ۹۶ گفت: «ای نشسته صف اول نکنی خود را گم؛ پی اقدام تو هستند هنوز این مردم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مطیعی در سال ۹۷ نیز در نماز عید فطر خطاب به مسئولین گفت: «ای نشسته صف اول، به عدالت برخیز؛ مانده بر شانه تو بار عدالت برخیز» نکته قابل توجه این است که مطیعی اشعار انتقادی صف اول را خطاب به تمام مسئولین می‌خواند، نه فقط دولت روحانی. به عنوان مثال، در سال ۹۷ در اشعار خود خواند: «وای اگر توصیه و نامه پذیرد قاضی؛ داد و بیداد اگر رشوه بگیرد قاضی»
او در اشعار خود گفت: «گر به یک نقد، رود صبر و قرارت از دست؛ صف اول ننشین، بین جماعت جا هست» که این گزاره با لبخند حاج قاسم سلیمانی مواجه شد. اما با این حال کسانی به خاطر انتقاد مطیعی از وضعیت مسکن و معیشت، ناراحت شده بودند. مطیعی گفته بود: « چه شده ارز؟ که مات‌اند همه تاجرها؛ نرخ مسکن چه شد؟ آه از دل مستأجرها»
از سال ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۱، یعنی به مدت ۳ سال، نماز عید فطر به امامت رهبر انقلاب به دلیل شیوع کرونا و لزوم حفظ سلامت جمعی، برگزار نشد. بعد از برگزاری نماز عید فطر ۱۴۰۲ و دعوت نشدن میثم مطیعی برای شعر خوانی، موجی دیگر از تخریب‌ها به راه افتاد. برخی مدعی بودند که شعر «صف اولی‌ها» فقط برای دولت روحانی خوانده شده بود و حالا که دولت رئیسی بر سر کار است، دیگر این شعر خوانده نمی‌شود. بنابراین، این قبیل اشعار انتقادی از سوی میثم مطیعی، بازی جناحی و سیاسی است؛ نه انتقاد عادلانه.
این درحالی بود که مطیعی در سال ۱۴۰۰، یعنی زمانی که حتی یک سال هم از عمر دولت رئیسی نگذشته بود، در مراسم ۲۲ بهمن خواند: «گوش این مردم از این وعده و آن وعده پر است؛ وقت تنگ است نبایست که لحظه نشست»، حتی وقتی مطیعی درباره وضعیت نابسامان خودرو اشعاری را خواند، صداوسیما پخش زنده را قطع کرد.
صالح ربیعی، فرزند علی ربیعی، وزیر استیضاح شده دولت روحانی در توییتر خود نسبت به میثم مطیعی نوشت: «الان این بنده خدا و تفکر پشت سرش تکلیفشون چیه؟ دیگه نه اجازه داره "ای نشسته در صف اول" بخونه؛ از دیروز هم که دیگه نمی‌تونه رجز عربی یا آل سعود و آل یهود و اینا رو بخونه. خوابش رو هم نمیدیدین در دولت سوپر دوآتیشه شون بی‌کارکرد بشن»
اما میثم مطیعی در مراسم ۲۲ بهمن امسال خواند: «از صف اول نشینان، پرسشی داریم ما؛ خون ما تضمین رای و حرمت فریاد ماست»
«وعده های فصل تبلیغاتتان در یاد ماست؛ رونق تولید و شوق کاردانی ها چه شد!؟»
«وعده ی پی در پی رفع گرانی ها چه شد!؟؛ این تلاطم، این تورم، حق مردم نیست نیست»
او حتی در خصوص نسل کشی مردم فلسطین در اشعار خود به صراحت علیه آل سعود گفت: «خیل خون‌آشام‌ها کردند از نو میل خون؛ جمع شد در آن‌سوی دیوار حائل سیل خون»
«قطره قطره رخنه خواهد کرد در دیوارشان؛ تا به هم پیچد همین گرداب خون، طومارشان»
«یک طرف آل سعود از پشت خنجر می‌زند؛ یک طرف بحرین و باکو زخم دیگر می‌زند»
«یک طرف دست امارات است آغشته به خون؛ یک طرف ترکیه و اردن ز بخت واژگون»
این اشعار مطیعی، به صراحت ادعای پسر وزیر دولت روحانی را نقض کرد. میثم مطیعی نشان داد که اشعار انتقادی «صف اول» که از سال ۹۵ کلید زده شد، غیر جناحی بوده و تمام مسئولین را خطاب قرار می‌دهد. از طرفی دیگر، این قبیل شعرخوانی‌ها ثابت کرد که باب انتقاد از مسئولین نظام به طور رسمی، باز است. تریبون نماز عید فطر در حضور رهبر انقلاب و تریبون ۲۲ بهمن، جزو رسمی‌ترین تریبون‌های کشور هستند و عملا این تریبون‌ها فضایی برای مطالبه حق مردم است و اینکه چرا در روز ملی یا روز عید وفطر بر خلاف وحدت مردم، به انتقاد و مطالبه‌گری پرداخته می‌شود؛ حکایت از جهل نسبت به حق مردم است.
نکته دیگری که برخی نسبت به شعرخوانی امسال مطیعی مطرح می‌کنند، این است که او از دولت قبل و برجام انتقاد کرده است، نه دولت فعلی. این درحالی است که اگر شعر امسال او را به طور کامل مرور کنیم، متوجه می‌شویم چند بیت کوتاهی نسبت به برجام و گره زدن زندگی و سلامت مردم به برجام و FATF بود و سایر بخش‌های آن، انتقاد به مسئولین فعلی و کشورهای حامی رژیم صهیونیستی بوده است.
نکته‌ای که باید توجه داشت، این است دولت سیزدهم در عمل نشان داده که از انتقاد پذیرترین دولت‌های جمهوری اسلامی است و این بیان مطالبه در قالب هنر، عملا مصداق «النصیحة لائمة المسلمین» است.
به هر جهت حمله به امثال مطیعی و دیگر شاعران و مداحان انقلابی برای نقد دلسوزانه نیست، بلکه بیشتر برای عدم درک شرایط جامعه است حال آن که مطالبه حق مردم و تبیین واقعیت‌های سیاسی و اقتصادی و فرهنگی کشور، از مطالبات رهبر انقلاب از جامعه فرهنگی و هنری و مادحین کشور است.
پایان پیام/.
منبع: فارس
کلیدواژه: صف اول ای نشسته صف اول 22 بهمن عید فطر دولت روحانی دولت سیزدهم دولت رئیسی رهبر انقلاب نماز عید فطر دولت روحانی رهبر انقلاب میثم مطیعی حق مردم صف اول یک طرف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۳۶۶۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فال حافظ امروز : یک غزل ناب و یک تفسیر گویا (8 اردیبهشت)
دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم
و اندر این کار دل خویش به دریا فکنم
از دل تنگ گنهکار برآرم آهی
کآتش اندر گنه آدم و حوا فکنم
مایه خوشدلی آن جاست که دلدار آن جاست
می‌کنم جهد که خود را مگر آن جا فکنم
بگشا بند قبا ای مه خورشیدکلاه
تا چو زلفت سر سودازده در پا فکنم
خورده‌ام تیر فلک باده بده تا سرمست
عقده دربند کمر ترکش جوزا فکنم
جرعه جام بر این تخت روان افشانم
غلغل چنگ در این گنبد مینا فکنم
حافظا تکیه بر ایام چو سهو است و خطا
من چرا عشرت امروز به فردا فکنم
افسوس گذشته و اشتباهاتی که مرتکب شده اید فکر شما را پریشان و آشفته کرده و بابت آن بسیار ناراحت هستید. اما چاره کار حسرت خوردن نیست و فایده ای نخواهد داشت.
در برابر رنج های زندگی صبوری کرده و به لذت های فانی دنیا دلبسته نباشید. برای داشتن آینده بهتر به خداوند توکل کرده و با عقل و درایت رفتار کنید تا به موفقیت برسید.
حافظ، شاعر فارسی زبان قرن هشتم هجری بوده که در سال ۷۲۷ هجری قمری در شهر شیراز متولد شد. پدر او بهاءالدین محمد نام داشت که در دوران کودکی حافظ، از دنیا رفت. حافظ در دوران نوجوانی شاگرد نانوا بود و به‌همراه مادرش زندگی سختی را سپری می‌کرد. گفته می‌شود او در اوقات فراغت خود به مکتب‌خانه‌ای که نزدیک نانوایی بود می‌رفت و خواندن و نوشتن را از همان جا فراگرفته است. او در مجالس درس علما و بزرگان زمان خود شرکت می‌کرد و نیز‌زمان برای کسب درآمد به کارهای سخت و طاقت فرسا می‌پرداخت. خانه حافظ در محله شیادان شیراز بود.
این شاعر بزرگ در دوران جوانی بر تمام علوم مذهبی و ادبی مسلط شد و در دهه بیست زندگی خود به یکی از مشاهیر علم و ادب سرزمین خود تبدیل شد. جالب است بدانید که او قرآن را به‌طور کامل حفظ بود و به همین خاطر تخلص حافظ را برای او انتخاب کردند. شمس الدین محمدبن بهاءالدین محمد حافظ شیرازی حدود چهل سال در حوزه درس استادان آن زمان از قبیل قوام الدين عبدالله، مولانا بهاء الدين عبدالصمد بحرآبادی، مير سيد شريف علامه گرگانی، مولانا شمس الدين عبدالله و قاضی عضدالدين عيجی شرکت می‌کرد و به همین خاطر به اکثر دانش‌های زمان خود مسلط بود.
حافظ در دوران شاه شیخ ابواسحاق به دربار راه پیدا کرد و شغل دیوانی را برای خود انتخاب کرد. او علاوه بر شاه ابواسحاق، در دربار شاهان دیگری همانند شاه شیخ مبارزالدین، شاه شجاع، شاه منصور و شاه یحیی نیز حضور پیدا کرده بود. حافظ از طریق دیوانی امرار معاش می‌کرد و شاعری شغل اصلی او نبود. جالب است بدانید که بزرگ‌ترین گناه از نظر حافظ، ریاکاری و مردم‌فریبی بود. حافظ در دوران زندگی خود اشعار به‌ویژه غزلیات بسیار زیبا و معنی‌داری سروده است که نیز‌اکنون پس از گذشت قرن‌ها از آن، بوی تازگی داده و خواندنش آرامش‌بخش است. دیوان اشعار حافظ شامل غزلیات، قصیده، مثنوی، قطعات و رباعیات می‌شود.
حافظ در دوران جوانی عاشق دختری به نام شاخه نبات شد؛ البته برخی بر این عقیده‌اند که نام همسر حافظ نسرین بود و او این نام را به‌دلیل شیرین زبانی معشوقه‌اش به او اختصاص داده است. او برای رسیدن به معشوقه‌اش، ۴۰ شبانه روز را به‌طور مستمر در آرامگاه باباکوی شب زنده‌داری کرده و به دعا پرداخت. سپس، با شاخه نبات ازدواج کرد و حاصل این ازدواج یک فرزند پسر بود. حافظ تنها یک بار ازدواج کرد و پس از مرگ همسرش مجرد ماند. به همین خاطر بسیاری از عارفان و عاشقان، عشق مقدس و واقعی را در حافظ جستجو می‌کنند. پسر این شاعر بزرگ نیز در دوران جوانی در راه سفر نیمه‌کاره به هند همراه پدرش از دنیا رفت.
در تقویم رسمی ایران، ۲۰ مهر روز بزرگداشت حافظ است و هر ساله در این روز مراسم بزرگداشت حافظ با حضور پژوهشگرانی در سراسر دنیا روی آرامگاهش در شهر شیراز برگزار می‌شود.
آثار حافظ
دیوان حافظ شامل ۵۰۰ غزل، ۴۲ رباعی و چند قصیده است که آن را در در ۵۰ سال از زندگی خود سروده است؛ یعنی به‌طور متوسط در هر سال تنها ۱۰ غزل سروده است؛ زیرا او در لحظاتی خاص به سرودن اشعار خود می‌پرداخت و تمرکز خود را روی خلق آثاری ناب گذاشته بود که شایسته مقام معشوق باشد. این نکته بسیار قابل‌توجه و تامل‌برانگیز بوده و به همین خاطر دیوان او را به یک کتاب خاص و خواندنی تبدیل کرده است. دیوان حافظ بیش از ۴۰۰ بار به زبان فارسی و زبان‌های دیگر دنیا به چاپ رسیده است. حافظ لقب ماهرترین غزل‌سرای زبان فارسی را نیز با اقتدار از آن خود کرده و تک بیت‌های او بسیار درخشان و تماشایی است.
شاید تعبیر کردن یا قدرت تاویل پذیری را بتوان از مهم‌ترین خصوصیات اشعار حافظ به حساب آورد؛ زیرا هر کس که دیوان حافظ را باز کرده و غزلی از آن می‌خواند، با توجه به شرایط روحی خود برداشت متفاوتی از آن می‌کند؛ به‌گونه‌ای که حافظ آن شعر را فقط برای حال آن لحظه او سروده است. در اشعار حافظ، تناسبات هنری به شکلی ظریف و دقیق رعایت شده‌اند و ایهام و ابهام را به جا و درست به کار برده است. در برخی از اشعار حافظ، زبان طنز نیز به کار گرفته شده تا ناگفته‌ها به کمک زبان طنز بیان شود.
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: فال حافظ امروز : یک غزل ناب و یک تفسیر گویا (7 اردیبهشت)
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»